Ko de Korte vierde zijn 38e verjaardag in Meliskerke. De PZC maakte daarvan melding op 7 mei 1981. “Deze week was hij vanwege zijn verjaardag even thuis in Klein Mariekerke: Ko de Korte, bioloog. Voor de regelmatige lezer van deze rubriek een bekende Zeeuw. In deze kolommen schreef Ko indrukken neer die hij opdeed in Groenland, de Galapagos-eilanden en Equador.”

Melkvee

Op 24 juni 2003 verscheen het volgende bericht. “Kaasboerderij Mariekerke van familie De Korte, Mariekerke 24, Meliskerke.” Hier kun je iets mee, zeker omdat de spelers nu op het bord zijn geplaatst. De kaasboerderij Mariekerke werd bemenst door de gebroeders Jan en Ko de Korte. In 2004 meldde de krant weer het volgende. ”Ze wilden iets doen met melkvee, maar de quotakosten maken het nauwelijks rendabel om met koeien te beginnen. Daarom begon Jan de Korte vorig jaar een schapenkaasboerderij. Het was gelijk een succes. Er was zoveel vraag naar de kaas dat er zelfs extra ingekocht moest worden.”

Demonstratie

In april 2004 stond de boerderij weer in de krant. Toen ging het over het lentefeest. De lente kan wat mij betreft nooit vroeg genoeg komen.

In 2010 verscheen er in de krant een bericht over ‘de ultieme boerderijbeleving voor het hele gezin’. In juli en augustus waren kinderen en hun ouders welkom voor een demonstratie schapenscheren en een rondleiding op de boerderij met een kaasproeverij.

Chocolademelk

De PZC meldde vier jaar later weer het onderstaande over de Lammetjesdag. “De kaasboerderij Mariekerke in Meliskerke houdt een lammetjesdag van 10.00 tot 16.00 uur. De boer vertelt alles over de schapen en de kaas die geproduceerd wordt. Soep en chocolademelk staan klaar en uiteraard kunnen allerlei soorten kaas geproefd worden.” Vanzelfsprekend was er ook weer een demonstratie schapenscheren en lieten de boeren zien hoe schapen worden gemolken.

Het was een prachtig bericht dat al een beetje vooruit loopt op de lente. Die moet natuurlijk nog komen, maar zo lang laat deze niet meer op zich wachten. Nog een paar weken. Meer lezen over de horecageschiedenis op Walcheren?

Op vrijdag 29 februari 2008 openen Arjan Maljaars en Wilbert de Witte hotel-restaurant en grand-café Anno Nu aan de Dorpsstraat in Oostkapelle. Zij figureren in een illuster rijtje namen. Achtereenvolgens Het Prinsenwapen, De Vriendschap en Hotel Zeelandia. Een bericht in de PZC meldt: ‘Anno Nu, een nieuw gezicht in Oostkapelle! Maak kennis met de eigentijdse gezelligheid in ons modern en sfeervol grandcafé en restaurant. Heeft u iets te vieren? Anno Nu is ook een uitstekende locatie voor uw bruiloft, jubileumfeest, verjaardag of personeelsuitje. U kunt zelfs blijven slapen! U zegt het maar. Arjan Maljaars en Wilbert de Witte heten u van harte welkom!’

Edith Ramakers eet op 24 juni 2010 in Anno Nu. Zij schrijft dit: “Horen, zien en ruiken. Achter het restaurant is een royale parkeerplaats voor gasten van het restaurant en hotel. Anno Nu heeft 14 hotelkamers. Onze conclusie: de kok is gul en kookt met liefde. Hou je van sausjes bij vlees en vis en van overvloedige gerechten, dan ben je hier aan het goede adres. Anno Nu is een lezerstip die we dit keer met de tipgever zelf beproeven.”

Strandpaviljoen

Cor Zuiddam bracht het restaurant in Oostkapelle onder de aandacht van de redactie. Hij kent Arjan Maljaars, de eigenaar van Anno Nu, nog van de tijd toen hij strandpaviljoen de Zeemeermin aan de Walcherse kust runde. Een paar jaar voor het etentje is Arjan naar de Dorpsstraat getrokken en heeft Zeelandia in Oostkapelle verbouwd tot Anno Nu. “Ik ben nieuwsgierig naar de keuken”, mailde Zuiddam. “Die jongen heeft toch een flinke overgang gemaakt.”

Hollandse Nieuwe

Maljaars is een joviale, fanatieke en betrokken ondernemer die zich inzet voor Oostkapelle en goede doelen. Zo organiseert hij elk jaar de Veerse Haringparty in zijn zaak. Op dinsdag 21 juni 2016 verschijnt er daarover een bericht in de Middelburgse en Veerse Bode. “Oostkapelle. Bij de Veerse Haringparty bij restaurant Anno Nu in Oostkapelle konden liefhebbers maandag de eerste Hollandse Nieuwe proeven. Bij de haringparty waren onder meer gedeputeerde Jo-Annes de Bat en de Veerse burgemeester Rob van der Zwaag aanwezig. Er stonden toespraken van vertegenwoordigers van de Veerse afdeling van Koninklijke Horeca Nederland en Federatie van ondernemersverenigingen in de gemeente Veere FOV op het programma. Van iedere consumptie ging 50 cent naar Ride4Kids.” Waarvan trots met akte.

In juni 1865 wordt de Domburgsche Bad-Hotel Maatschappij opgericht, die op 28 juni 1866 het Badhotel opent. George Laurens Gaarlandt is de eerste exploitant. Hij wordt opgevolgd door Willem Pierre de Boer. In 1874 komen vier ondernemende heren aan het roer. Zij breiden het hotel uit met een extra verdieping en ook de vleugels worden volumineuzer. Kortom, het Badhotel oogt als een plaatje waar je met recht natte voeten kon maken. Coenraad Bos volgt op 30 juni 1875 De Boer op. Hij opent een zogenaamde table d’hote. Twee jaar later komt Hendrik Anthonij de Boer. In 1889 neemt hij de zaak over van de Domburgsche Bad-Hotel Maatschappij. De Boer wordt in 1892 weer opgevolgd door Hugo Johannes Vreeburg. Hij maakt een valse start, aangezien de beroemde Dr. Metzger een ingezonden brief in de Middelburgsche Courant schrijft over de bedenkelijke kwaliteit. Hij verkoopt in 1907 het Badhotel aan de heren Hendrikse en Hoegen. Zij kiezen weer voor de vertrouwde N.V.-vorm als exploitatiemodel. Vreeburg vertrekt in 1908 naar Den Haag, maar logeert op gezette tijden in het Badhotel. Bernardus Johannes Westenburger volgt in 1908 Vreeburg op. Hij zit tot 1940 in het Badhotel, maar in dat jaar wordt de zaak gevorderd door de Duitse bezetter. Het pand doet tot 1 januari 1944 dienst als kazerne. Het Badhotel is van 1944 tot 1947 het opvangadres van mensen die in W.O. 2 dakloos zijn geworden. Op zaterdag 28 juni 1947 wordt de zaak heropend. Paulus Johannes Elout is de nieuwe exploitant – hij blijft in de zaak tot 1952.

Gerardus Willibrordus Tinkhof is vanaf 6 mei 1959 de nieuwe exploitant van het Badhotel en Badpaviljoen. In de jaren ’60 en ‘70 krijgt de tijd steeds meer vat op de zaak. Het Badhotel beleeft zijn laatste seizoen in 1978. Helaas brandt het in 1992 totaal uit. Op zaterdag 18 juni 1994 opent de zaak. Het pand wordt geëxploiteerd door de heer Berendsen. Hij wordt in 1995 opgevolgd door Monique de Heer. Govert Janzen wordt in 2007 general manager en per 1 januari 2008 (statutair) directeur. Men kan luxe natte voeten halen in het Badhotel en zo hoort dat.

In één van de weekbladen ben ik onlangs deze advertentie tegengekomen: “Pannekoek- en broodjeshuis ‘Holle Bolle Gijs’ geopend. Met een druk bezochte receptie is afgelopen zaterdag pannekoek-, koffie- en broodjeshuis aan de Langeviele 20-22 officieel geopend.” Officieus draaide de nieuwe zaak al een aantal dagen en over belangstelling hadden de ondernemers (H.F.J. van der Kammen en H.A.J. Kruijssen) zeker niet te klagen.” Lanterfanten in de Langeviele is niet langer aan de orde, want in december 1981 openen de heren Kruijssen en Van der Kammen lunchroom De Zwaan aan de Beenhouwerssingel in Middelburg.

In de PZC van 18 oktober 1983 verschijnt het volgende bericht: “Restaurant De Blauwe Haan, Markt 53A, is onder deze naam geopend (voorheen restaurant Van Giezen). De nieuwe exploitanten zijn H.F.J. van der Kammen en H.A.J. Kruijssen. We hebben het interieur een nieuw verfrist uiterlijk gegeven, zegt de heer Van der Kammen. Er is een lunchkaart en een dinerkaart met een populaire prijsstelling, het duurste gerecht kost 31 gulden.” Dit betekent wel dat lunchroom de Zwaan aan de Beenhouwerssingel helaas de kraaienmars blaast.

Op 23 april 1986 veranderen de heren Kruijssen en Van der Kammen de naam ‘Holle Bolle Gijs’ in steakhouse Charles Dickens. De PZC meldt het volgende: “Steakhouse Charles Dickens, Langeviele 20 in Middelburg. Tel. 0118-34605 nu geopend.” Waarom die naamwissel werd ingevoerd, weet ik niet, maar dit varkentje heeft nog een markant staartje in petto. In februari 1990 verandert de naam weer terug in ‘Holle Bolle Gijs’. Je zou er zo langzamerhand het heen en weer van krijgen.

Executieverkoop

In mei 1991 nemen Anneke en Kees Louws de zaak over van de heren. Zij noemen hun zaak ’t Visûûs de Bakkêête. Ik heb er vaak gegeten, zeker toen zoon Michel Louws er de scepter zwaaide. Hij kan nog steeds fantastisch koken. Op 10 april 1993 verschijnt het volgende in de PZC: “Executieverkoop Op dinsdag 13 april 1993, om 11.00 uur, vindt een openbare verkoop plaats. De verkoop komt voor rekening van H.F.J. van der Kammen, Langeviele 20-22 te Middelburg.” Men kon niet langer lanterfanten in de Langeviele. De familie Wigmore opent in 1994 Le Rendez Vous in het pand. Daarna openen Tamara en Servo Het Eet en Drink Lokaal, vervolgens opent Raymond de Jonge NXT en sinds 2012 zit Michelle Bartlett in Eiggenwijzz. Een prachtige zaak waar heel vaak wordt geluncht.

“We vinden het nog steeds leuk! Italiaanse pop-up avonden met Henry Willemsen, een Wildavond met De ZeeuwZe en Cas Zwemer, en ook nog een aantal besloten feestjes in het verschiet.” Eigenaars Annemiek Senden en Jeroen Lagerweij blikten kort voor de jaarwisseling vol enthousiasme terug op hun eerste drie maanden in Lunchcafé MeeKaane aan Pauwpoort 3 in Middelburg, een zijstraatje van het Damplein. Ik las het Facebook-berichtje met een glimlach. In 2017 kwamen er in Middelburg centrum minstens 30 nieuwe winkels en horecazaken bij. Als volger van de ontwikkelingen in de stad had ik het er, met vlagen, gewoon een beetje druk mee. Voor een paar startende ondernemers had ik echter extra belangstelling, zo ook voor Annemiek en Jeroen. Zij begonnen de zaak in een prachtig pand waar ik veel herinneringen aan bewaar. Ik was heel nieuwsgierig hoe zij de ruimte van de voormalige discotheek en cinema Meccano zouden benutten.

Verliefd

Annemiek en Jeroen werden er verliefd op en kochten het. Aanvankelijk hadden ze er geen zakelijke plannen mee, maar Annemiek droomde al jaren van een eigen horecazaak. Toen ze vorig jaar de kans kreeg om iets anders te gaan doen was de keuze snel gemaakt. Waarom niet iets proberen in een pand waar je toch al woont en waarin bijna alle horecavoorzieningen al aanwezig zijn, als je ook nog eens een vriend hebt die handig genoeg is om alles naar je eigen smaak te vertimmeren? Dan zijn de extra investeringen en het ondernemersrisico beperkt. Ze gingen aan de slag. De zaak opende een paar maanden later en het werd meteen duidelijk dat die zich niet alleen als lunchcafé wil profileren. In dat laatste kwartaal van 2017 was de zaak een paar keer pop-up restaurant, werden er diverse bedrijfsborrels georganiseerd en breidde de kaart met alcoholische versnaperingen snel uit. Vorige week ging ik buurten bij de twee en leerde dat ze vanaf januari zullen starten met High Wines, High Beers, en High Teas. Er is alle ruimte voor het experiment in MeeKaane, letterlijk en figuurlijk.

Samenwerking

Het café is ook van de samenwerking. Het hielp als nieuwkomer op vrijwillige basis mee bij de wijn- en bierfestivals die in december op het Damplein werden georganiseerd en koopt de wijnen in bij de nieuwe buurtjes die óók vorig jaar begonnen, in het pand waar ooit café Meccano was gevestigd: Wijnlokaal Middelburg. In de jaren ’80 waren de twee panden fysiek met elkaar verbonden, omdat je de discotheek betrad via een deur achterin het café, nu is de verbinding er weer. Prachtig toch?