De Gouden Zon: Beeldbank Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed
Het leukste van het lezen van de krant in je stamcafé is dat je het nieuws van de dag meteen kunt bespreken met andere aanwezigen. Toen ik vorige maand las dat er, dankzij een lichte economische groei, weer hoop gloort voor Zeeuwse ondernemers, kon ik het niet laten om er een borrelonderwerp van te maken. Was er onder drinkvrienden wellicht iemand die ook hoopvol gestemd was over het lokale economische perspectief? Dat bleek niet het geval te zijn. “Statistieken zeggen helemaal niks”, vond de een. “De grote klappen in de horeca vallen nu pas”, wist de ander.
Die tweede opmerking vond ik interessant genoeg om door te vragen. Omdat we Middelburgdronk.nl graag up-to-date willen houden zijn we continu op zoek naar actuele informatie over de lokale horeca, en dan vooral naar de verhalen die je maar zelden aantreft op Facebook of in andere media. Dáár lees je vooral over de successen. Die gunnen we iedereen uiteraard van harte, maar het is ook belangrijk om te weten welke zaken het niet redden, of welke ondernemers er geen brood meer in zien. Het is nu eenmaal ons streven om onze informatievoorziening zo correct en zo volledig als mogelijk te laten zijn.
Al dat doorvragen, zowel die middag als later, leerde me dat het er inderdaad niet al te rooskleurig uitziet, voor een deel van de Middelburgse horeca. Op de Dam en in de Langeviele sloten onlangs twee restaurants, op de Pottenmarkt en in de Vlasmarkt stopten drie café’s, en als je mag afgaan op alle verhalen volgen er binnenkort nog een aantal. Tel dat op bij de zaken die in 2011 en 2012 al sloten of van eigenaar verwisselden en je kunt niet anders dan constateren dat veel ondernemers moeite hebben om het hoofd boven water te houden. Misschien is dat ook wel logisch. Op dit moment telt de gemeente Middelburg meer dan 80 drinkgelegenheden (als je de clubhuizen ook meetelt). Dat zijn er misschien wel te veel. Het mag in ieder geval geen verbazing wekken dat niet alle zaken overleven.
Leuk is dat allemaal niet, maar het is wel goed om te beseffen dat de ellende van alle tijden is. Als je de moeite neemt om de geschiedenis van de honderden cafés die de stad ooit kende te bestuderen, zie je dat het wemelt van de faillissementen en sluitingen. Iedere bloeiperiode werd gevolgd door een crisis, die een deel van de etablissementen de nek omdraaide. Voor de ondernemers van toen was dat net zo wrang als voor hun opvolgers van nu, maar als neutrale lezer kun je er achteraf soms ook wel om lachen. Neem nu zo’n Friedrich Hessling, die begin 20e Gouden Zon aan de Lange Delft zat. Die verdween in 1919 opeens, na 20 jaar exploitatie, met de Noorderzon. Hij nam nog wel de moeite om een advertentie in de Middelburgse Courant te laten plaatsen. De tekst was kort maar krachtig: “F. Hessling zegt wegens vertrek, zijne lidmaatschappen en contributies op”. Je moet het maar durven!
In de afbeelding: De Gouden Zon