Johan Frans Seijdel was, vrij naar ‘Dik Trom’, een bijzondere man en dat was ie. Hij kwam op enig moment in Domburg aanwaaien en schopte het er ver. Zowel in de horeca als in de politiek. De heer Seijdel – hij was een heer van stand – schafte in 1946 Hotel de l’Europe aan de Noordstraat 21 aan. Met gevoel voor stijl voegde hij de naam Excelsior aan het hotel toe. Het was een prachtig hotel waar de groten der aarde gaarne vertoefden. Seijdel verkocht het hotel drie jaar later aan de Amsterdamse Bank. De bank voer verder onder de vlag van Amsterda, een vakantieoord annex hotelpension. In 1985 verdween Amsterda van de Domburgse kaart en kwam er een appartementencomplex voor in de plaats.

Wigwam

Seijdel zat niet bij de pakken neer en kocht in 1949 het pand aan de Markt 9. Enige tijd later opende hij bodega-restaurant De Dolphijn in het pand. De zaak stond als een huis en kreeg in de zomermaanden veel aanloop op het terras. Zo rond 1960 werd zijn zoon Martin mede-eigenaar van De Dolphijn. Wellicht veranderde Martin Seijdel de naam van de zaak in In den Walcherschen Dolphijn, maar zeker weten doe ik dat niet. Vijf jaar later nam het echtpaar Verbeek de zaak over.

Seijdel senior zat inmiddels niet stil, want hij kocht in 1951 het pand Herenstraat 12. Daar opende hij drie jaar later hotel-restaurant The Wigwam. Na negen jaar verkocht hij de zaak aan de heer Damhoff. The Wigwam kwam in 1975 in het bezit van de familie Bimmel en is dat tot op de dag van vandaag.

Populist

Seijdel had zich inmiddels in de politiek begeven voor de partij Gemeentebelangen. Men zou kunnen zeggen dat hij een populist was voordat de term was gemunt. In 1958 werd Seijdel wethouder van onderwijs en fungeerde hij als waarnemend burgemeester. Een geheimzinnige politieke controverse gooide echter roet in Seijdel’s eten. Hij werd in 1964 ontslagen als wethouder en waarnemend burgemeester. De druiven waren ongetwijfeld zuur.

Het mag vreemd klinken: een carrière in de horeca én politiek. Toch kwam het wel vaker voor. Enfin, Seijdel ploegde voort door de horeca en zag niet om. Ik vind het eigenlijk wel mooi dat hij een, zij het een kleine horecabaron in Domburg was. Daar moet je niet licht over denken, want een horecabedrijf heeft risico’s in zich. Seijdel was een bijzondere man en dat was ie. Na een rijk en roemrucht leven overleed hij op drie september 1982 in Leiden. Hij werd 89 jaar. Je hoort vaak dat werken in de horeca gezondheidsrisico’s heeft. Dat zal best zo zijn, maar de horecabaron in Domburg is een uitzondering. De uitzondering die de regel bevestigt. Gelukkig maar.