Jakob Minderhoud (‘Jôôp van Keesje’) laat in 1909 een café bouwen aan de Poppekerkseweg in Westkapelle. Hij geeft zijn café de naam Tramzicht. Het is een logische keuze, want zijn café staat vlak bij het tramstation Westkapelle. Jakob trouwt op 25 juni van dat jaar met Pieternella Lievense (‘Piete van Jaop’). Jakob is 47 en Pieternella 22 jaar. Het aloude verhaal van de ouwe bok en het blaadje groen. Als Jakob in 1918 op 55-jarige leeftijd komt te overlijden, zet Pieternella het café voort. Zij blijft tot de jaren ’30 in Tramzicht. Vervolgens neemt haar broer Jan Lievense een tijdje voor haar waar. Jan Lievense is getrouwd met Fransina Minderhoud. Haar ouders zitten in het Wapen van Zeeland in de Papestraat. Er zijn altijd dwarsverbanden in de Wasschappelse horeca.

Op enig moment neemt Pieternella het weer over van haar broer. Zij blijft tot 3 juli 1951 in Tramzicht en laat in de provinciale courant het volgende optekenen: “Ondergetekende doet hierbij mededeling, dat zij met ingang van heden haar cafébedrijf niet langer zal voortzetten, wegens vergevorderde leeftijd. Zij spreekt haar oprechte dank uit voor de jarenlange begunstiging en het vertrouwen, dat zij van haar geachte clientèle in zo’n rijke mate mocht genieten. Hoogachtend, Wed. J. Minderhoud. Café ‘Tramzicht’, Westkapelle.” Pieternella Lievense overlijdt in 1958 op 71-jarige leeftijd.

Verdiensten

Ik ben café Tramzicht voor het eerst tegengekomen in het leerzame boek ‘t oude Westkappelse leefpatroon’ van Willem ‘de Redder’ Gabriëlse. Hij schrijft daarin het volgende: “Bij het tramstation stond Café Tramzicht. Het werd met de komst van de Stoomtram Walcheren, begin deze eeuw, gebouwd door Jakob Minderhoud. Hij was gehuwd met Pieternella Lievense (‘Piete van Jaop’ of ‘t Radijsje’). Door de afstand was er vanuit het dorp wat minder aanloop dan in de overige café’s. De verdiensten waren te danken aan het tramverkeer en -vervoer, waardoor de herberg rendabel was. Voornamelijk in het najaar met het bietenvervoer van kleine vrachtrijders (karders) van het land naar het perron. Bij alles moest een borreltje worden gepakt. Men zou het kunnen vergelijken met een café aan de vroegere Loskade in Middelburg. Toen in de jaren ‘30 de tram zijn laatste adem uitblies, was het met het café Tramzicht gebeurd. Enige jaren voor het scheiden van de markt was Tramzicht in handen van Jan Lievense, broer van Pieternella. De zeven vette jaren kwamen ten gunste van haar, maar de zeven magere jaren drukten op de schouders van Jan. Na tien jaar kwam het café weer in handen van ‘t Radijsje’, maar er waren geen roeien op gemaakt. Het was een zinkend schip.”

Stamkroeg

Het was niet zo vreemd dat Gabriëlse over Tramzicht schreef, want het was zijn stamkroeg. Ik had graag eens troostrijk geborreld in Tramzicht, maar in 1951 was ik nog niet geboren. Dat gebeurde op 5 november 1953. Je kunt wel veel wensen, maar daar blijft het bij.